I to, co się działo

w ostatnim miesiącu. Zacznę od transferowych blaszek i desek, a trochę ich było.

A tu moje najukochańsze

Słoiczki i puszki do kawy

Lawendowa panienka, bo wszystkie wyszły. Problem był taki, że znalazłam bukiecik ubiegłorocznej lawendy i tak jak się szybko ucieszyłam, tak po zrobieniu okazało się, że przy najmniejszym dotyku sypie się okropnie. Postanowiłam jednak zrobić i jak nowa urośnie, to tylko wymienię ubranko i dorobię malutką. Panienka ma już koraliki na wykończeniach, a tu jeszcze  bez, stąd te łapki takie skręcone i byle jakie.

Jaja też jeszcze były, w trzech rozmiarach.

Spotkały nas  także niespodzianki. Dostaliśmy w prezencie cudowny gliniany tadżin od Grażynki i Piotrka. Cudowna rzecz, fantastyczny garnek do przygotowywania marokańskich potraw. My przystosowaliśmy go także do naszych realiów i jest to najczęściej używany garnek w mojej kuchni. Ponieważ zdarza się się, że czasami ulega pęknięciu, zrobiliśmy opaskę zaciskową i teraz bez obawy można szaleć. Mało tego w prezencie dostałam od Grażynki ręcznie tkany, ogromny obrus. Same wiecie jaki to bezcenny skarb! Po prostu kosmos. Kiedyś od Gośki dostałam dwa kawałki i aż żal było ich używać. Teraz poszaleję. No i na dokładkę dwa magnesy. Dzięki kochani!

A poza tym są nowe zdobycze

Myślę, żeby po renowacji pozostanie jako stolik tarasowy, ze względu na przepiękną górę

Słabo widać, ale są tu cudne ornamenty i jest bardzo stabilna.
Do kolekcji dwa żelazka

A z nowości kuchenno-ogrodniczych to zakisiłam cytryny.

Zakupiłam pierwsze zioła,

I zrobiłam wielką  donicę na zielnik. 4 metry na 1 metr, ale to dopiero jak coś wyrośnie. Wiem! Zamęczyłam Was, ale w końcu miesiąc mnie nie było. Dziękuję za wszystkie komentarze pod ostatnim postem. Będę się starała z całych sił, aby nie pozostały bez odpowiedzi. Do usłyszenia.

Czas wracać

Tyle się działo, że trudno to wszystko ogarnąć. Potrzebowałam  przerwy, bo czułam zmęczenie, zniechęcenie. Czasami blogowy, cudowny świat daje w kość, szczególnie wtedy, kiedy zawodzi i kiedy negatywnie zaskakuje. Wtedy myślisz czy to już nie ten czas, żeby zejść ze sceny, tak jak to zrobiło wiele dziewczyn, które ukochałam, i których blogi były inspiracją. Kiedy tak intensywnie myślałam nad tym wszystkim, Bożenka kazała odłożyć wszystko na bok i powiedziała: Wrócisz jak sama będziesz gotowa. Więc jestem, już bez dylematów, gotowa do kolejnych wyzwań. Żeby nie było tak prosto, to przed świętami padł komputer. Nie było więc żadnych życzeń i podziękowań. Czynię to teraz: Dziękuję za pamięć, za ciepłe słowa, za życzenia. Remont przedświąteczny nie pozwolił mi myśleć o wysłaniu kartek, ale  obiecałam  sobie, że się poprawię. U mnie poremontowe sprzątanie, a w międzyczasie małe robótki.

Nie mam pojęcia co wyjdzie z tego posta, ponieważ po awarii sprzętu nie potrafię jeszcze się w nim odnaleźć. Jeżeli wszystko się uda, wkrótce pokażę Wam niespodzianki, które ostatnio mnie spotkały,