Burza w łazience

    W ogóle nie jestem słowna. Jeszcze nie tak dawno mówiłam, że łazienkę pozostawiam w spokoju, a tu przyszło nam poświęcić jej kilka dni. Udało się zakupić komódkę, oczywiście na starociach, taką jakiej szukałam, niedużej, żeby mogła stać pod oknem i żeby móc wyrzucić te zbierane, które od momentu przeprowadzki  stały sobie w łazience. Po komódce wprowadził się drewniany słupek. Wcześniej stał w kuchni letniej, był sosnowy, przecudny i zapewne do łazienki by nie trafił, ale strasznie ucierpiał w czasie zimy. Osuszyliśmy go, wyczyściliśmy i oto już stoi w łazience. Teraz mam już wszystko, co chciałam.

    W międzyczasie powstały medaliony świąteczne (dziękuję Ulka za namiar na nie) dla znajomych.

    A jeden trochę nostalgiczny, bo to miejsce zawsze będzie w naszym sercu. Na odwrocie to, co się z tym miejscem nierozerwalnie kojarzy.

    A na koniec cudowności, które wczoraj otrzymałam od Asi. Nie tak dawno te bombkowe śpiochy pojawiły się u Joasi na blogu i straszliwie mi sie spodobały. I już je mam w drodze wymianki. A do Aśki wpadajcie. Tam sie dopiero dzieje.

I miał być koniec, a przecież mamy nowego mieszkańca. Plamek sie nazywa, na życzenie Antka. Co prawda żadnych plamek nie ma, ale nie trzymajmy się drobiazgów.