I jak tu się nie chwalić.

   W zasadzie powinnam odesłać Was do Bożenki i jej bloga, bo właśnie tam przedstawiła tę słodką parę. I odsyłam, bo oprócz niej jest wiele fantastycznych pomysłów, propozycji i prac. To mistrzyni talentów i precyzji. Rany! Jak ona pięknie, co do detalu kończy każdą pracę. Nic, tylko się uczyć. Jak zobaczyłam propozycję Bożenki na jej candy, stwierdziłam, że wygrać to mało prawdopodobne, a bardzo chciało się mieć tę parę. Zaproponowałam wymiankę i już mam! Powaliło mnie to wszystko, bo dziadkowie słodcy i uśmiech z twarzy nie schodzi. Ile trzeba mieć wewnętrznej radości i optymizmu, żeby stworzyć takie figurki. Zresztą uwielbiam maile Bożenki, jej angielski humor, energię i to, że od dłuższego czasu gawędzimy sobie jak stare znajome. Moje prace dla niej leżą "już" w kartonie, dawno miały być w miejscu docelowym, ale wszystko idzie pod górę. Czasami tak bywa. W poniedziałek wylatują do adresatki.

    A teraz  zostawiam Was  nie tylko z babcią i dziadkiem.

Trzeba dodać, że to igielniki i żeby nie było protestów, nie powiem gdzie należy wbijać igły.

   Kapturki na słoiki będę na pewno robić, bo szalenie mi się podobają.

    I życzenia na papierze czerpanym własnoręcznie robionym.

   Zajrzyjcie do Bożenki i zapiszcie się na jej candy, bo w wyniku jej pomyłki można coś tak fajnego wylosować jeszcze raz.

   A to mój syrop sosnowy, o którym już pisałam. Cały litr, a jaka pychotka