Całkiem niedawno to się zaczęło

i nie byłoby w tym nic dziwnego, gdyby nie fakt, że kiedyś nawet ich nie zauważałam. Mowa, oczywiście, o Tildach. Zupełnie nie potrafiłam się nimi zachwycać, były gdzieś obok mnie. Pewnie sobie myślałam: "Takie tam patyczaki" i na tym koniec. Zobaczyłam je na nowo u Elis. Nie ma wątpliwości, że robi je najpiękniej na świecie, no i zamarzyłam zrobić je po swojemu. Każda daje tyle radości, emocji i kreatywności, że chciałoby się robić nastepną i nastepną. Wiem, wsiąkłam jak nic. Jeszcze jedna w trakcie pracy, a już pomysł na następną. Może wkrótce mi  to przejdzie, ale jest jeszcze parę pomysłów do zrealizowania. 

    Czerwona dostała nowe buciki i tak ostatecznie się  prezentuje.