jak ulotny jest czas, jak ulotne jest życie...
W przededniu tak ważnego dnia dedykuję Wam mojego motyla, który za moment odleci, a który pozostawi refleksję nad przemijaniem. A radosna paverpolowa pani niech będzie zwiastunem radości z życia i szacunku do niego.
Wszak przez chwilę jesteśmy na tej ziemi. Urokliwa pani, piękny kapelusz. Ciekawa jestem gdzie kobietka zamieszka na stałe. :)
OdpowiedzUsuńW ogrodzie na wiosnę.A tę chwilę wykorzystajmy tak, abysmy nigdy nie musielieli żałować.
UsuńKochana, jak pięknie wprowadziłaś mnie po dniu pełnym bieganiny, w te dwa najbliższe dni a szczególnie dzień zaduszny.Postanowiliśmy z mężem powłóczyć się w piątek po wiejskich cmentarzach,tak cichych,trochę zapomnianych jednakże cudownych.Spokojnych najbliższych dni.
OdpowiedzUsuńA ja zrobiłam kilka wianuszków, które połozymy na zapomnianych grobach. Czuję się przez to zdecydowanie lepiej. Pozdrawiam.
UsuńMy tez jak motyle jeśtesmy....
OdpowiedzUsuńi czerpiemy radość z zycia
UsuńMily wpis ! Odpowiedni na zblizajace sie dni...Ta figurka jest szalenie interesujaca!
OdpowiedzUsuńSerdecznosci sle !
Tak , życie jest jak motyl, dzisiaj jest, jutro go niema.....Pa....dziękuję....
OdpowiedzUsuńUlotne jest wszystko, wszystko co nas otacza, silne są jednynie nasze charaktery i pamięć. Prześliczna panienka! Z motylkiem i jaki sliczny kapelusik ma!!! Pozdrawiam bardzo serdecznie!!!
OdpowiedzUsuńBardzo refleksyjna praca ...
OdpowiedzUsuńWzruszajaca i piekna pani. Mlynki w tle tez mi sie podobaja .
OdpowiedzUsuńNiesamowicie przedstawiłaś tę ulotną chwilę:) Dzisiaj warto zastanowić się właśnie nad chwilowością naszego bytowania...
OdpowiedzUsuńPiękna jest Twoja paverpolowa pani.
OdpowiedzUsuńMi trudno w ten czas bo wciąż nieustannie myślę o moich dwóch aniołkach.
pozdrawiam
Wzruszająca Pani, piękna. Podchodzę ze wszystkich stron i az mi zal, że dokładniej obejrzeć jej nie mogę.
OdpowiedzUsuńJa radować się jeszcze nie potrafię, choć wiem, ze moja mamusia tego własnie by sobie teraz zyczyła...
Przepięknie ulotne.
OdpowiedzUsuńDziękuję wszystkim za odwiedziny. Jeżeli udało mi się wywołać w Was chwile refleksji, to już czuję się szczęśliwa. Pozdrawiam
UsuńFantastyczna Pani i wzruszające ulotne chwile.
OdpowiedzUsuńAleż naturalnie,że widok Tej jakże pięknej Pani wywołał u mnie chwile refleksji.Nie mogło by być inaczej.Masz absolutnie rację.Radość z życia i szacunek do niego.Podpisuję się pod tymi prawdami, pozdrawiając serdecznie.
OdpowiedzUsuńFaktycznie, ulotne.... a motyle nas strzegą ... to anioły
OdpowiedzUsuńPozdrawiam
Przepiękne dzieło hmmm napawające refleksją może zadumą :)
OdpowiedzUsuńWzruszyłam się...
OdpowiedzUsuńTakie wzruszenie jest nam bardzo potrzebne. Pozdrawiam i witam.
UsuńCudowne!!!!!!!!!!!!!
OdpowiedzUsuńCudowne!!!!!!!!!!!!!
OdpowiedzUsuńSuper artykuł. Pozdrawiam serdecznie.
OdpowiedzUsuń