środa, 31 października 2012

Jak ulotne są chwile

jak ulotny jest czas, jak ulotne jest życie...
W przededniu tak ważnego dnia dedykuję Wam mojego motyla, który za moment odleci, a który pozostawi refleksję nad przemijaniem. A radosna paverpolowa pani niech będzie zwiastunem radości z życia i szacunku do niego.





25 komentarzy:

  1. Wszak przez chwilę jesteśmy na tej ziemi. Urokliwa pani, piękny kapelusz. Ciekawa jestem gdzie kobietka zamieszka na stałe. :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. W ogrodzie na wiosnę.A tę chwilę wykorzystajmy tak, abysmy nigdy nie musielieli żałować.

      Usuń
  2. Kochana, jak pięknie wprowadziłaś mnie po dniu pełnym bieganiny, w te dwa najbliższe dni a szczególnie dzień zaduszny.Postanowiliśmy z mężem powłóczyć się w piątek po wiejskich cmentarzach,tak cichych,trochę zapomnianych jednakże cudownych.Spokojnych najbliższych dni.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. A ja zrobiłam kilka wianuszków, które połozymy na zapomnianych grobach. Czuję się przez to zdecydowanie lepiej. Pozdrawiam.

      Usuń
  3. Mily wpis ! Odpowiedni na zblizajace sie dni...Ta figurka jest szalenie interesujaca!
    Serdecznosci sle !

    OdpowiedzUsuń
  4. Tak , życie jest jak motyl, dzisiaj jest, jutro go niema.....Pa....dziękuję....









    OdpowiedzUsuń
  5. Ulotne jest wszystko, wszystko co nas otacza, silne są jednynie nasze charaktery i pamięć. Prześliczna panienka! Z motylkiem i jaki sliczny kapelusik ma!!! Pozdrawiam bardzo serdecznie!!!

    OdpowiedzUsuń
  6. Bardzo refleksyjna praca ...

    OdpowiedzUsuń
  7. Wzruszajaca i piekna pani. Mlynki w tle tez mi sie podobaja .

    OdpowiedzUsuń
  8. Niesamowicie przedstawiłaś tę ulotną chwilę:) Dzisiaj warto zastanowić się właśnie nad chwilowością naszego bytowania...

    OdpowiedzUsuń
  9. Piękna jest Twoja paverpolowa pani.
    Mi trudno w ten czas bo wciąż nieustannie myślę o moich dwóch aniołkach.
    pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  10. Wzruszająca Pani, piękna. Podchodzę ze wszystkich stron i az mi zal, że dokładniej obejrzeć jej nie mogę.
    Ja radować się jeszcze nie potrafię, choć wiem, ze moja mamusia tego własnie by sobie teraz zyczyła...

    OdpowiedzUsuń
  11. Odpowiedzi
    1. Dziękuję wszystkim za odwiedziny. Jeżeli udało mi się wywołać w Was chwile refleksji, to już czuję się szczęśliwa. Pozdrawiam

      Usuń
  12. Fantastyczna Pani i wzruszające ulotne chwile.

    OdpowiedzUsuń
  13. Ależ naturalnie,że widok Tej jakże pięknej Pani wywołał u mnie chwile refleksji.Nie mogło by być inaczej.Masz absolutnie rację.Radość z życia i szacunek do niego.Podpisuję się pod tymi prawdami, pozdrawiając serdecznie.

    OdpowiedzUsuń
  14. Faktycznie, ulotne.... a motyle nas strzegą ... to anioły
    Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  15. Przepiękne dzieło hmmm napawające refleksją może zadumą :)

    OdpowiedzUsuń
  16. Odpowiedzi
    1. Takie wzruszenie jest nam bardzo potrzebne. Pozdrawiam i witam.

      Usuń
  17. Super artykuł. Pozdrawiam serdecznie.

    OdpowiedzUsuń